Jak założyć firmę transportową?- cz. 3
14.09.2017 Zakładanie działalnościPoza odpowiednim budżetem, biznesplanem i znajomością rynku, osoba pragnąca prowadzić firmę transportową, przed jej uruchomieniem musi charakteryzować się jeszcze jedną cechą – cierpliwością. Wszelkie decyzje i zaświadczenia wydawane są bowiem po przeprowadzeniu procedur administracyjnych. Ważne jest ponadto, by jeszcze przed rozpoczęciem poszukiwania zleceń zastanowić się nad sposobem pozyskiwania wykwalifikowanych pracowników. Branża bowiem, choć wciąż rozwijająca się, cierpi na brak doświadczonych kierowców aktywnie poszukujących nowego zatrudnienia.
Biorąc pod uwagę, że zasadniczy termin na wydanie każdej decyzji administracyjnej wynosi, zgodnie z kodeksem postępowania administracyjnego, 30 dni, cały proces formalny od podjęcia decyzji o założeniu firmy transportowej do rzeczywistego rozpoczęcia świadczenia usług na rynku może rozciągnąć się w czasie. Ten okres warto wykorzystać na przygotowanie rozwiązań dotyczących pozyskiwania wykwalifikowanej kadry pracowniczej – w tym przypadku kierowców z doświadczeniem.
Tak jak wspomnieliśmy w pierwszej części, największym kłopotem na rynku transportowym, jest znalezienie doświadczonych kierowców. Jednym z rozwiązań wprowadzonych przez państwo jest kształcenie własnych kadr. Od września 2016 roku uczniowie szkół zawodowych mogą zdobywać kwalifikacje na nieobecnym przez lata kierunku kształcenia – kierowca-mechanik.
A może zatrudnić kierowcę z Ukrainy?
Branża transportowa w Polsce potrzebuje obecnie średnio około 30 tysięcy nowych pracowników rocznie.
- W tej sytuacji wiele firm decyduje się zatrudnić kierowców spoza naszej wschodniej granicy i to bynajmniej nie przez wzgląd na chęć obniżenia kosztów działalności, ale po prostu z uwagi na brak rodzimych kierowców poszukujących pracy. Zatrudnienie pracownika z Ukrainy częstokroć wiąże się z koniecznością poniesienia pewnych nakładów oraz dopełnienia kolejnych formalności. Dla firm które decydują się zatrudnić zagranicznych kierowców często przygotowuję umowy lojalnościowe, które na jakiś czas zabezpieczają pracodawcy ciągłość zatrudnienia danej osoby. – wyjaśnia adwokat Jagoda Strzyżewska z Majda Strzyżewska Kancelarii Adwokackiej, ekspert z zakresu prawa ubezpieczeń gospodarczych i prawa transportowego.
Jeżeli uzyskaliśmy pozwolenie na pracę w naszej firmie dla obywatela np. Ukrainy warto pamiętać, jakie dokumenty i kwalifikacje powinien on posiadać. Osoba nie będąca obywatelem polskim, chcąca zawodowo zajmować się przewozem rzeczy, obowiązana jest również posiadać:
- polskie świadectwo potwierdzające kwalifikacje zawodowe - dokument można uzyskać u Głównego Inspektora Transportu Drogowego;
- potwierdzenie odbycia przez kierowcę odpowiedniego szkolenia (kwalifikacji wstępnych lub szkolenia okresowego, w zależności od okresu posiadania prawa jazdy);
- polskie orzeczenie lekarskie oraz orzeczenie psychologiczne;
- oświadczenia o niekaralności;
- obywatel Ukrainy przebywający w Polsce poniżej 6 miesięcy może posługiwać się prawem jazdy wydanym w swoim kraju, jednak po upływie 6 miesięcy od początku pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązany jest on już posiadać polskie prawo jazdy. W tym celu powinien dokonać wymiany dokumentu ukraińskiego na polski.
– Niedopełnienie obowiązku wymiany dokumentu potwierdzającego posiadane uprawnienia do kierowania pojazdami może okazać się znamienne w skutkach np. w przypadku szkody w pojeździe prowadzonym przez ukraińskiego kierowcę. W swojej praktyce kilkukrotnie spotkałam się z odmową wypłaty odszkodowania z ubezpieczenia auto-casco przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe z uwagi na nie wyrobienie w terminie polskiego dokumentu prawa jazdy dla kierowcy obcego pochodzenia – zaznacza adwokat Jagoda Strzyżewska.
Czas pracy i struktura wynagrodzenia
– Kolejnym problemem przedsiębiorców transportowych jest właściwe ukształtowanie struktury wynagrodzenia i czasu pracy kierowców - tłumaczy adwokat Jagoda Strzyżewska.
Pomimo członkostwa w Unii Europejskiej, ustawodawstwa poszczególnych krajów wspólnoty różnią się pod względem choćby płacy minimalnej. Odrębne regulacje obowiązują np. we Francji, Niemczech czy Norwegii. Kierowcy realizujący transporty na terenie tych krajów muszą osiągać określone wynagrodzenie minimalne oraz odbywać wymagane dłuższe pauzy w czasie pracy.
– Biorąc pod uwagę liczbę głośnych w naszym kraju procesów o zapłatę kierowcom ryczałtów za noclegi w kabinach oraz związane z nimi kontrowersje interpretacyjne, trzeba zdawać sobie sprawę z trudności przy wykładni przepisów obowiązujących w poszczególnych krajach oraz potencjalne spory jakie mogą z nich wynikać. Ze swojej strony na bieżąco informuję klientów o ciągle zmieniających się przepisach. – przypomina Jagoda Strzyżewska.
Niewątpliwie, spełnienie wszystkich wymagań naszego ustawodawcy, choć skomplikowane i wymagające znacznego zaangażowania, to pierwszy krok do pozyskania intratnych zleceń, a w perspektywie czasu - stałych kontraktów z korporacjami na terenie całej Europy. Przy odrobinie szczęścia nowe firmy mają realną szansę na realizację wielu tonokilometrów dla największych marek i sieci handlowych, stopniową rozbudowę floty oraz coroczny wzrost obrotów przedsiębiorstwa.
Decydując się na otwarcie przedsiębiorstwa transportowego musimy:
- posiadać stałą siedzibę dla swojej firmy,
- mieć możliwość okazania się certyfikatem kompetencji zawodowych - musi go posiadać przynajmniej jedna z osób zarządzających przedsiębiorstwem,
- uzyskać zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego,
- otrzymać licencję wspólnotową albo licencję na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy.
Rafał Wąsowicz.