Jak założyć firmę transportową?- cz. 2

Rafał Wąsowicz dziennikarz
firma: Pro Mater Polonia / Eco-drive.pl

Olbrzymi, wciąż rosnący potencjał rynku transportowego i rola Polski jako europejskiego lidera, powoduje, że coraz więcej osób zaczyna zastanawiać się nad spróbowaniem swoich sił w tej branży. W pierwszej części zwróciliśmy przyszłemu przedsiębiorcy uwagę m. in. na to, jak ważny jest w momencie założenia firmy transportowej wybór odpowiedniej osobowości prawnej.

- O ile jednak forma działalności może być przedmiotem zastanowienia oraz wyboru osoby debiutującej na runku przewozowym, o tyle wymogi wobec przedsiębiorców, którzy zamierzają przewozić ładunki pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t. muszą być spełnione przez wszystkich - tłumaczy adwokat Jagoda Strzyżewska z Majda Strzyżewska Kancelaria Adwokacka, ekspert z zakresu prawa ubezpieczeń gospodarczych i prawa transportowego.

Kto może być przewoźnikiem?

Działalność przewozowa w krajach Unii Europejskiej regulowana jest częściowo jednolicie w oparciu o Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r., ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE, zgodnie z którym zawód przewoźnika drogowego może wykonywać osoba:

• posiadająca stałą siedzibę w kraju członkowskim UE,
• ciesząca się dobrą reputacją,
• posiadającą zdolność finansową,
• posiadająca wymagane kompetencje zawodowe (przedsiębiorca lub osoba przez niego wyznaczona).

Powyższe przepisy mają przełożenie na wymagane przez organy administracyjne dokumenty i oświadczenia niezbędne do uzyskania stosownych decyzji administracyjnych, które otwierają prawo do wykonywania usług transportowych. Dla prowadzenia przewozów jedynie na terenie naszego kraju wymagane jest uzyskanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika. W tym celu należy złożyć pisemny wniosek do właściwego starostwa powiatowego, który można przesłać również w formie elektronicznej. Wymagane załączniki do wniosku stanowią:

• oświadczenie osoby, która będzie w sposób rzeczywisty i ciągły zarządzała w firmie operacjami transportowymi,
• kopia certyfikatu kompetencji zawodowych w drogowym transporcie rzeczy,
• dokument potwierdzający posiadanie odpowiedniej zdolności finansowej (np. roczne sprawozdanie finansowe, gwarancja bankowa, ubezpieczenie odpowiedzialności zawodowej),
• oświadczenie dotyczące bazy eksploatacyjnej,
• oświadczenia o spełnieniu wymogów zatrudnienia oraz o ewentualnym zamiarze współpracy z osobami niezatrudnionymi,
• zaświadczenie o niekaralności,
• dowód uiszczenia opłaty od wniosku.

Kiedy potrzebujemy Licencji wspólnotowej?

W przypadku, gdy działalność ma być wykonywana także poza terenem naszego kraju, w krajach Unii Europejskiej wymagany będzie dodatkowy dokument w postaci Licencji wspólnotowej dotyczącej międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy, wydawanej przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego. Warunkiem wydania licencji jest wcześniejsze posiadanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika.

- Warto pamiętać, że wspomnianego zezwolenia nie otrzymamy natomiast bez wcześniejszego uzyskania innych wymienionych wyżej dokumentów. Przykładowo,  Certyfikatu kompetencji zawodowych, który wydawany jest przez Instytut Transportu Samochodowego w Warszawie po zdaniu egzaminu lub udokumentowaniu kompetencji (dyplomem ukończenia właściwych studiów)  – zaznacza Jagoda Strzyżewska.

Ubezpieczenie zawodowe przewoźnika

- Jeżeli chodzi o posiadanie odpowiedniej zdolności finansowej, to klienci najczęściej decydują się na wykupienie ubezpieczenia zawodowego przewoźnika, którego suma winna odpowiadać wymogom ustawowym – wyjaśnia Jagoda Strzyżewska.

Wymagane kwoty to: 9000 euro na pierwszy pojazd przeznaczony do transportu drogowego, 5000 euro na każdy następny. Ubezpieczenie nie jest drogie, dla jednego pojazdu koszt jego zawarcia nie powinien przekroczyć 200 zł, jednakże dla jego zawarcia konieczne jest wskazanie numerów rejestracyjnych samochodów, które będą zgłoszone we wniosku o wydanie zezwolenia.

Najmniej skomplikowane jest uzyskanie zaświadczenia o niekaralności, które w zasadzie „od ręki” otrzymamy w jednym z punktów Krajowego Rejestru Karnego. Dokument ten potwierdzi wymaganą przez organ niekaralność za przestępstwa umyślne przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, obrotowi gospodarczemu, wiarygodności dokumentów lub środowisku, a także za przestępstwa karnoskarbowe.

Przykładowe zestawienie kosztów związanych z uzyskaniem wymaganych zezwoleń, przy założeniu że przedsiębiorca będzie realizował przewóz przy wykorzystaniu 3 pojazdów:

Oceń artykuł:

Dodałeś ocenę, dziękujemy.